روزي فايزبه ديدن محمدخان مي رود .حكايت دلدادگی  فايزدرسراسردشتي پيچيده بود .فايزراشوريده ومجنون عشق پري مي دانستند ودرباره ي عشق اوباپري داستانها ساخته بودند پس ازاخوال پرسي وصحبت هاي معمول محمدخان روبه فايزمي كند ومي گويد : توفايز بااين اسم وآوازه وشهرت حيف نباشد كه خودراازعشق پري ديوانه كرده اي ودرفراق اومي نالي

فايزپاسخ مي دهد :

خدايا كارما مشكل فتـــــــــاده                                       عنان عقل دست دل فتـــــــــاده

كه فايز مي زند سيلــــي رخ دل                                     مثال شوربي حاصــل فتـــــــاده

سپس محمدخان مي گويد : شنيده ام پري بي وفايي پيشه كرده وازتوجدا گرديده است دراين باره چه مي گويي فايزاين گونه پاسخ مي دهد :

نه ازمن سرزند دلبرخطــــــايي                                     نه ازوي بود جانا بي وفايــــــــي

بت فايز مكدراين چنين بــــود                                      چه بايد كرد تقدير الهـــــــــــي

 محمدخان دشتی بعنوان شوخی ازفایزمی پرسد اگرچهارزن داشتی به ملیتهای مختلف (ترک –عرب –هندی وتاجیک ) چگونه آنها راصدا می زدی فایزفی البداهه چنین می سراید :

به ترکی وارگویم گل پری گـــل                به تاجیــکی بیا بنشین تودربر

به هندی گویمش میگول میگول                عرب آسا تعل ای ماه حــــاور

باد ملايم بهاري مي وزد پسينگاهي است .گروهي ازبزرگان تنگستان ودشتي درمنزل خان تنگستان دراهرم دورهم گرد آمده اند بزرگاني كه دست اندركار سياست زمان وحوزه فرمانداري خويشند . اما مجلس رسميت خودرا ازدست داده ودوستانه شده است چراكه همه حاضرين جزوگروه سياستمدار نيستند وفايز هم يكي ازآنان است . كه به همراه محمدخان دشتي به اهرم آمده ودرهرنشستي كه شاعري يا شعرايي باشند به هرحال سخن ازشعروشاعري مي رود ومجلس جنبه معنويت به خود مي گيرد حاضرين همه فايز را مي شناسند اشعارش را خوانده اند ويا نامش را شنيده اند . خان تنگستان خود شاعرنيست وازشعروشاعري نيز بي خبراست .. اما بي ميل هم نيست كه فايز رادراين مجلس بيازمايد .تا استادي فايز اين رنجبر دشتي برليش مسلم شود . به محمد خان دشتي رو مي كند ومي گويد :" آقاي خان فكرمي كني تمام اشعاري كه مردم به نام فايز مي خونن ازخودشه من كه فكر مي كنم ازديگرون باشه وفايزاونهارو به نام خودش مي خونه " .

محمدخان دشتي نگاهي به قيافه خونسرد وبي اعتناي فايز مي اندازد وجواب مي دهد " فايزكسي نيست كه اشعارديگران را بنام خودش قالب كند .فايزباديگران خيلي فرق دارد مي توني اورا امتحان كني " خان تنگستان مي گويد : پس اگه راست مي گه يه شعري بگه كه اسم اهرم هم توش باشه .

محمد خان به فايز رو مي كند وازاو مي خواهد كه ترانه اي في البديهه بسرايد وفايز درجواب مي خواهد كه به پاس اين محبت وپشتيباني  خوب است كه محمد خان دشتي هم استعداد شعري خود رادراين نشست نشان دهد وشعري بسرايد .سخنگويان تنها فايز ومحمدخان هستند .سكوت گوش تاگوش مجلس رافراگرفته است همه درانتظارند كه دوشاعردشتي محمدخان وفايز موفق مي شوند يانه  .محمدخان دشتي درحضورجمع اين دوبيتي را مي سرايد :

خوشا اهرم خوشا ماواي اهــــــــرم                          خوشاروزي كه ما بوديم همـــــدم

محمد مي دهد خط غلامــــــــــي                           براي خاطر چشمان مريـــــــــم

محمد خان موفق شده وبا تحسين خان اهرم وسايرروءساي اين منطقه روبرو گرديده وديگران منتظرند كه فايز چه بگويد . به ناگاه سه دختر ازاهالي اهرم ازدورهويدا مي شوند .سه زيبا روي اهرمي با كرشمه وطنازي نظرهمه رابه خود جلب مي كنند وفايز هم آنان راازروبروي دروازه مي بيند وچنين مي سرايد :

سه مه پيكــــــر برون آمد به يك  دم                     سه حوراوش همه پشت ســـــــرهم

به يك جلوه دل ازفايز ربودنـــــــد                         پري رويان مه سيماي اهـــــــــــرم

   بگوتافایزخوبم بیـا یــــــد             صداکن یارمحبوبم بیـایــــــد

  بگوتابادوبیتی هایی شیـــرین            کندآهنگ آن آوای دیـــــرین

  دلم میل نوای   شروه دارد                عجب سوزی صدای شروه دارد 

    بیا با ناله های خش وبرا                 به زیرسایه گزتوی صحــــرا

   بیاتاپای مشتووقت هاسک                 بوقت لای لای پای محتک 

   بوقت گله وهمگام گلگشت               زمان بستن پرونگ برلشت

   بیا باصوت روح افزای شروه            سبک کن باردل بانای  شروه

سرشکم رابدست شروه وا کن             مراازپشت نخلستان صدا کن 

اگرفایز توراچشم وتری بود                 تمام هم وغمت آن پری بود 

  ولی جزاین غمی دردل نداری           عموجان قصه ای مشکل نداری

   عموجان مشکلم ازحدگذشته            توان وطاقـــــتم ازحدگذشته 

   چنان این زندگانی بدگذشته        که یک سالش به من چون صد گذشته

چه خوش می گفت طاهربادلی تنگ         زسوزسینه این شعرخوش آهنگ

اگردردم یکی بودی چه بودی                 اگرغم اندکی بودی چه بودی

   به بالینم طبیبی یا حبیبي                  ازاین هردویکی بودی چه بودی

اگردرسینه آتش دارم امروز                 دلی ازعم مشوش دارم امروز 

دهدتسکین غمم رانای شروه                   نگیرد هیچ صوتی جای شروه 

   بکن ای شروه خوان آغاز شروه          بزن بااین دوبـــیتی سازشروه 

   بنه دستی بگوش وناله سرکن               غم بسیارمارا مخـــتصرکن 

« من ازعهدجوانی تا شدم پیر                 نکردم دروفای دوست تقصیر

       چرافایزوفاکردوجفا دید                 کنم با کوکب بختم چه تدبیر »

 ( شعرازاستاد سیدمحمدرضا هاشمی زاده )